چرا برای سلامتی امام زمان (عج) دعا کرده یا صلوات می‌فرستیم، مگر خداوند متعال خود محافظ او نیست؟

از اسم‌های خداوند متعال، «حفیظ» است. پس او نه تنها حضرت مهدی (عج)، بلکه همگان را حفظ می‌نماید. اما «حفظ» نمودن دلیل نمی‌شود که «نظم» خلقت که بر اساس علم و حکمت او استوار است، به «غیر نظم» مبدل گردد. لذا اگر نوع بشر در معرض بیماری و شفا باشد، ایشان نیز هستند. برای روشن‌تر شدن موضوع و نیز پاسخ به نکات ذیل توجه شود:

الف - امام زمان سلام‌الله علیه نیز مانند پیامبر اکرم (ص) و سایر معصومین (ع)، به لحاظ بشری (قوانین حاکم بر جسم، روح و روان بشر)، با بقیه‌ی اولاد آدم ابوالبشر (ع) هیچ فرقی ندارند. لذا در کلام وحی به پیامبرش فرمود:

«قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» (کهف، 110)

ترجمه: بگو من فقط بشرى هستم همانند شما، که به من وحى مى‏شود، حق این است که خداى شما یگانه است پس هر که امید دارد که به پیشگاه پروردگار خویش رود باید عمل شایسته کند و هیچکس را در عبادت پروردگارش شریک نکند.

توضیح: دقت شود که فرمود «بشری هستم مانند شما» و فرق است بین «بشر» که به نوع و گروه خلقت (مثل: ملک، بشر، جن، حیوان، گیاه، نبات) اطلاق می‌گردد با «انسان». لذا ادامه داد که «به من وحی می‌شود». یعنی از نظر انسان بودن، در اوج مرتبه‌ی کمال است و انسان کامل است و با دیگران متفاوت می‌باشد.

پس، امام زمان (عج) نیز به لحاظ نوع و گروه خلقت «بشر» هستند. لذا اگر ابناء بشر غذا می‌خورند، می‌خوابند، لباس می‌پوشند، بیمار می‌گردند، بهبود می‌یابند و ...، ایشان نیز همین‌طور هستند.

ب -  خداوند متعال کریم، رحیم، لطیف، شافی، کافی، معافی ... و حفیظ است. اما شامل شدن این اسماء (که به آنه صفات نیز می‌گویند)، مستلزم فراهم بودن شرایط، مساعد بودن زمینه و ... می‌باشد. چنان چه او رحمان و رحیم است، اما رحمتش به کسی که از رحمت او نا امید است تعلق نمی‌گیرد و یا هادی است، اما کسی که با لجاج و عناد کفر ورزد مشمول آن هدایت نمی‌گردد.

مضافاً بر این که تحقق اراده‌ و مشیت الهی، با «وسیله» انجام می‌پذیرد. وحی به وسیله‌ی ملک وحی نازل می‌گردد، رزق به وسیله‌ی ملک رزق (میکائیل و گروهش) توزیع می‌گردد، جان به وسیله‌ی جبرئیل و جنودش (ملائکه‌ی موت) اخذ می‌گردد، یا انسان به وسیله‌ی علم، ایمان، عمل صالح، توبه و امید رشد نموده و مقرب می‌گردد. به همین دلیل دستور بر «توسل» داده و می‌فرماید:

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَةَ وَ جاهِدُوا فی‏ سَبیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» (المائده، 35)

ترجمه: اى کسانى که ایمان آورده‏اید، از خدا بترسید و به سوى او وسیله بجویید و در راه او جهاد کنید باشد که شما رستگار شوید.

ج -  یکی از مهم‌ترین وسیله‌هایی که خداوند متعال برای تحقق خواسته‌ها و نیازها معرفی نموده است، همان «دعا»، یعنی خواستن از خداوند متعال می‌باشد. لذا فرمود: از من بخواهید. و افزود کسانی که مرا نمی‌خوانند و از من نمی‌خواهند، مبتلا به «استکبار» هستند:

«وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی‏ أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی‏ سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ (غافر، 60)

ترجمه: و پروردگارتان گفت که مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. بی‌گمان کسانى که از پرستش من گردنکشى کردند، بزودى خوار شده به دوزخ در آیند.

لذا امام زمان (عج) نیز در معرض خطر یا بیماری قرار دارند و بهبودی و شفای خداوند کریم برای ایشان نیز به طریق اسباب و علل است که یکی از مهم‌ترین آنها، دعا است. چنان چه برای گشایش، گسترش رزق، دفع بلا، برآورده شدن حاجات یا شفای بیماری‌ها و بیمارهای خود، به وسیله‌ای به نام «دعا» متوسل می‌گردیم؟ و البته صلوات بهترین دعا است و دعا با صلوات به استجابت نزدیک‌تر است.

د -  نکته‌ی دیگر آن که «دعا» قبل از آن که به مورد دعا تعلق گیرد، به دعا کننده تعلق می‌گیرد. دعا خواستن است و انسان با «چه خواستن» و «از کی خواستن» برای خود تعیین موضع و جایگاه می‌کند.

دعا همان «خواستن» است و انسان با توجه به خواسته‌های خود و بیان آنها، می‌تواند خودشناسی کند و می‌تواند جایگاهش را تغییر داده و رشد نماید. انسان با دعای خود نشان می‌دهد که دغدغه‌هایش کدام است و کدام از آنها در اولیت قرار دارد. و با توجه به «استجابت کننده» که یا خداست و یا غیر خدا، دیدگاه‌ها و اعتقاداتش را بیان می‌دارد.

دعا فقط لفظ نیست. کسی که فقط و فقط به دنبال «پول» است و آن را گاهی از خدا می‌خواهد و گاهی از غیر خدا و هیچ خواسته‌ی دیگری برای او اولویت و یا حتی اهمیت ندارد، جایگاه خودش را نشان می‌دهد و اعتقاداتش را متجلی می‌نماید.

پس، کسی که متوجه امام زمانش (عج) می‌باشد، دغدغه‌ی او را در دل و سر دارد، نگران او هست، دعای گوی او هست و نشان می‌دهد که نسبت به او باور و محبت دارد، در جایگاه (صراط مستقیم) دیگری قرار می‌گیرد.

ھ -  و نکته‌ی آخر در این مختصر آن که: خداوند متعال می‌فرماید: وقتی شما برای پدر و مادر، همسر و فرزند، مؤمنین و سایرین دعا می‌کنید، ملائکه‌ی من نیز شما را دعا می‌کنند. مضاف بر این که قطعاً معصوم به کسی بدهکار و مدیون نمی‌ماند و هر کس حضرتش را دعا نماید، حتماً مشمول دعای بیشتر و بهتر آن حضرت (عج) می‌گردد. پس فایده‌ی دعا برای ایشان، بیشتر متوجه خودمان می‌باشد.