رابطه‌ی هدف خلقت با ظهور و حکومت حضرت مهدی (عج) چیست؟

اگر چه این مبحث بسیار گسترده است و باید از ابعاد و در موضوعات متفاوت مورد بحث و تحلیل قرار گیرد، اما به صورت خلاصه و اشاره مطالب ذیل ایفاد می‌گردد:

تردیدی نیست که هدف از خلقت و به ویژه خلقت انسان،

چرا برای سلامتی امام زمان (عج) دعا کرده یا صلوات می‌فرستیم، مگر خداوند متعال خود محافظ او نیست؟

از اسم‌های خداوند متعال، «حفیظ» است. پس او نه تنها حضرت مهدی (عج)، بلکه همگان را حفظ می‌نماید. اما «حفظ» نمودن دلیل نمی‌شود که «نظم» خلقت که بر اساس علم و حکمت او استوار است، به «غیر نظم» مبدل گردد. لذا اگر نوع بشر در معرض بیماری و شفا باشد، ایشان نیز هستند. برای روشن‌تر شدن موضوع و نیز پاسخ به نکات ذیل توجه شود:

چرا گفته‌اند که نام اصلی امام زمان را نبرید و حتی آن را به صورت حروف مقطع «م ح م د» می‌نویسند و آیا مستند است؟

روایات مأثوره در این زمینه بسیار و نیز متفاوت است. برخی از روایات به شدت از بردن نام ایشان منع نموده‌اند. مانند:

*- امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «صاحِبُ هَذا الاَمْرِلایسَمّیهِ بِاسْمِهِ اِلاَّکافِرٌ. یعنی: صاحب ­این امر کسی­   است که جزکافر، نام او را به ­اسم خودش نبرد.» (شیخ کلینی، کافی، ج1، ص333، ج 4)

می‌گویند: حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) و اسلام‌گرایی، عدالت و امنیت در سطح جهان مسئله‌ی ساده‌ای نیست، چرا در قرآن کریم هیچ اشاره‌ای به آن نشده است؟

در زمان حضرت رسول اکرم (ص) نیز بسیاری می‌گفتند: اگر آن چه ما می‌خواهیم را به عنوان وحی بیان نماید، ما به دین او می گرویم، در حالی که «الله» و «هادی» اوست و آن چه بر اساس حکمت و مشیت‌اتش صلاح بداند نازل می‌نماید و او در امورش نه از کسی صلاح و مشورت می‌پرسد و نه اجازه می‌گیرد. پس همیشه باید دقت نمود

مدت حکومت حضرت مهدی (عج) چند سال است، می‌گویند 7 سال! آیا حکومت مدت‌ها پس از ظهور است؟ پس از ایشان چه می‌شود؟

در مورد مدت حکومت حضرت صاحب، حجة بن الحسن (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، در روایات از 7 سال تا 70 سال یا بیشتر بیان شده است و معلوم است که پاسخ‌ها به تناسب سؤالاتی است که آنها در اختیار ما نیست. اما بدیهی است که این مدت کوتاه نخواهد بود. چرا که بیش از هزار سال دعای منتظران مبنی بر «و تمتعه فیها طویلاً» بدون عنایت خداوند و استجابت نخواهد ماند.

آیا دلیلی عقلی بر اثبات وجود امام زمان وجود دارد؟ (اثبات برون دینی) پاسخ چیست؟

اگر چه در نگاه اول مبحث «امامت» و وجود شخص امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف، یک مقوله‌ی کاملاً اعتقادی و دینی است و دلیلی ندارد که به دنبال اثبات برون دینی بگردیم، اما از آن جا که دین اسلام منطبق با خلقت و فطرت آدمی است، دلایل عقلی مستقل وجود دارد. منتهی قبل از طرح آن باید به چند نکته‌ی مهم نیز توجه کامل گردد که در ذیل ایفاد می‌گردد:

به ما می‌گویند: آیا در میان شما 313 نفر انسان صالح پیدا نمی‌شود که امام زمانتان ظهور کند؟ و چرا امام شما خائف است؟

به آنها بفرمایید اطلاعات شما راجع به مذهبتان ضعیف است. امام زمان، ما و شما ندارد. مبحث مهدویت و ظهور حضرت (عج)، مبحثی اسلامی است که تمامی مذاهب اسلامی به آن اعتقاد دارند و احادیث مربوط به امام زمان (عج) در کتب معتبر اهل سنت، زیاد هم کمتر از شیعه نیست.

اهل سنت نیز به مهدویت معتقدند، اما می‌گویند امام زمان (عج) هنوز به دنیا نیامده است! چگونه می‌توان به آنها اثبات نمود؟

اگر چه پاسخ‌های عقلی و حلی بسیار عقلی، منطقی و زیبایی وجود دارد و از جمله‌ آن که خداوند متعال به هنگام خلق حضرت آدم (ع) فرمود که اراده کرده است روی زمین «خلیفه» بگذارد و لذا هیچ گاه زمین خدا از خلیفه‌ای که او منصوب نموده باشد خالی نمانده و نخواهد ماند – محال است حجت خدا در میان مردم نباشد و مردم حتی یک لحظه سر خود رها شده باشند – سلسله اسباب و علل ایجاب می‌نماید که واسطه‌ی فیض و انسان کامل همیشه و در هر زمان وجود داشته باشد – علت اصلی آن که امام حسن عسکری را در منطقه‌ی نظامی اسکان دادند و به همین دلیل به «عسکری» ملقب شد، اطلاع حکومت وقت از اصل و نسب امام زمان (ع) بود. آنها می‌دانستند که مهدی (عج) فرزند ایشان خواهد بود. لذا ایشان را در منطقه‌ی عسکریه‌ی اسکان دادند تا مراقبت کنند فرزندی از ایشان متولد نشود و ... . و از جامع‌ترین پاسخ‌های عقلی و حلی، حدیث معروف پیامبر اکرم (ص) است مبنی بر «وَمَنْ مَاتَ وَ لَم یَعرف امام زمانه مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً» یعنی: «هر کس بمیرد و امام زمان خودش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت (غیر مسلمان) مرده است» که مورد قبول و استناد اهل تشیع و تسنن می‌باشد (و اهل تسنن حدیث: «وَمَنْ مَاتَ وَلَیْسَ فِی عُنُقِهِ بَیْعَةٌ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً – هر کس بمیرد و بیعت [امامی] بر گردنش نباشد به مرگ جاهلیت مرده است» را نیز بسیار آورده‌اند، خود بهترین دلیل بر تولد ایشان است. چرا که اگر در هر زمان و عصری امام زمانی بناشد، مردم کدام امام را بشناسند که به مرگ جاهلیت از دنیا نروند؟! و اگر قرار بود که در هر عصری امام زمان زنده‌ای وجود نداشته باشند، چرا ایشان این حدیث را فرمودند؟!

اما از آن جا که به طور معمول اهل سنت دلایل عقلی و حلی را نمی‌پسندند، لازم است پاسخ و روشنگری برای آنها به صورت نقضی و با ذکر روایات معتبر در اسناد خودشان صورت بپذیرد.

اگر چه بسیاری از اهل سنت تولد و وجود امام زمان (عج) را نمی‌پسندند، چرا که سبب می‌شود به بسیاری از باورها و تعاریف دیگر آنها در زمینه‌های متفاوت خدشه وارد شود، اما اسناد معتبر مسلمانان اهل سنت، به این مهم اذعان دارد:

همین که در برخی از روایت اهل سنت، حضرت مهدی (عج) فرزند امام حسن مجتبی علیه‌السلام و در برخی دیگر فرزند امام حسین علیه‌اسلام خوانده شده است. معلوم است که به تولد ایشان اقرار دارند.

-         ابن حجر در سرّ این مطالب می‌گوید: امام حسن مجتبی(ع) به خاطر شفقت با امت خلافت را ترک کرد و با معاویه صلح نمود، خداوند هم امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشّریف ـ را از اولاد او قرار داد و روایاتی را که می‌گوید، مهدی از اولاد امام حسین ـ علیه السّلام ـ است واهی شمرده و می‌گوید: دلیلی بر این وجود ندارد. (ترمذی، سنن وصواعق المحرقه).

-         عبدالوهاب شعرانی به نقل از علمای به نام اهل تسنن می‌نویسید: «مهدی، فرزند حسن عسکری است که در نیمه­ی شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هـ . ق متولد شد و زنده باقی خواهد ماند تا با عیسی علیه السلام ظهور کند و اکنون که سال نهصد و پنجاه و هشت هجری است، هفتصد و سه سال از عمر شریف او می­گذرد» (الیواقیت و الجواهر – در شرح آرای اکابر اهل تسنن)

-         شعرانی در مبحث «اشراط الساعه» و ظهور حضرت مهدی (عج) و در مواضع دیگر چنین میگوید: «...عبارت محی‏الدین در باب 366 از فتوحات این است: « بدانید که خروج مهدی (عج) حتمی است و او از عترت رسول الله است و از فرزندان فاطمه (ع) می‏باشد و جد او حسین بن علی (ع) و پدر او حسن عسگری فرزند امام محمد علی نقی (با نون) فرزند محمد تقی (با تاء) فرزند امام علی‏الرضا فرزند امام موسی الکاظم فرزند امام جعفرالصادق فرزند امام محمد الباقر فرزند امام زین‏العابدین علی فرزند حسین فرزند امام علی‏بن ابیطالب علیهم السلام می‏باشد.»

آیه الله جوادی آملی در این مورد در کتاب آوای توحید می‌نویسند: «‌این گونه دقیق ضبط کردن و « نقی» با نون را از «تقی» با تا، جدا ساختن برای صیانت افکار مذهبی است؛ در حالی که در کتاب فتوحات کنونی اثری از این عبارت‌ها نیست، بلکه فقط یک جمله گمراه کننده دارد که :«‌جده حسن بن علی!» و شعرانی این مطلب را در سال 958 نوشته و چنین می‌گوید : « عمر شریف حضرت مهدی (ع) در این تاریخ 706 سال می‌باشد».

-         محمد بن طلحه شافعی: ابوالقاسم محمد بن الحسن در سال 258 در سامره متولد شد .نام پدرش حسن خالص است. و حجت و خلف صالح و منتظر از القاب اوست. (مطالب السوال ط سال 1287 ه ص89)

محمد بن یوسف: (در مورد امام حسن عسکری می‌نویسد) فرزندی جز محمّد نداشت و گفته شده که او همان امام منتظرست. (کفایت الطالب ص312)

چرا غیبت، مگر خدا نمی‌توانست از طرق دیگری جان امام زمان (عج) را حفظ کند؟

این که خداوند قادر می‌تواند هر چه اراده می‌نماید را انجام داده و محقق نماید، دلیل نمی‌شود که ما به خداوند حکیم دیکته کنیم که چه بکند و یا چه نکند؟ و معترض شویم که پس چرا چنین یا چنان نکرد؟!

امام زمان عج الله تعالی فرجه، در چند سالگی غایب شدند و آیا ایشان در دوره‌ی غیبت همسر و فرزند هم دارند؟

الف – از آن جا که دشمنان خانگی اسلام (حکومت‌های جایر و حکومت وقت) بر اساس اخبار وارده و تحقق کلام به کلام وعده‌های پیامبر اکرم (ص) و سایر ائمه‌ی اطهار (ع) می‌دانستند که فرزند امام یازدهم، همان «مهدی منتظر» است، مانند ترفند فرعون برای جلوگیری از تولد موسی (ع)، امام حسن علیه‌السلام را